Κόρη του ήλιου και της γης

Μια φορά κι ένα καιρό

O κυρ-Ήλιος ξεπρόβαλε όπως πάντα φανταχτερός

και καθώς, (ως λένε ότι ποιητές), εσκόρπιζε η αυγή τα ροδοπέταλα της

μια όμορφη, γλυκιά θεά  που την έλεγαν Γη

τον  Ήλιο τρέλανε με τα καμώματά της

Αυτός…  ευθής την ερωτεύτηκε 

κι από τον παράνομο έρωτά τους

μιας κι αυτός ήταν πουρό

κι αυτή στα δεκαεφτά της

γεννήθηκε η σελήνη, οι πλανήτες

και πολλά πανέμορφα και λαμπερά πλασματάκια

που γλυκά οι άνθρωποι ονομάζουν αστέρια

Ένα τέτοιο πλασματάκι είσαι κι εσύ

Κόρη του ήλιου και της γης

Και λαχταρώ κάθε πρωί να φύγει γρήγορα η μέρα

για να σε δω λάμπεις

για να φωτίσεις όχι μόνο το πρόσωπο αλλά και την ψυχή μου.

Βασίλης Ιωαννίδης

Ιανουάριος 2008